ماه خرداد بود و سال،هشتادوپنج خورد کلنگی بر زمین از بهر گنج
موسم گل بود و میهن گل ازار انقلاب و بیست و هشتمین بهار
دست به دست هم بدادیم ما به مهر با توکل بر خداوند سپهر
آفریدیم افتخار دیگری خاک ما رخشید چون نو اختری
خورد کلنگ شرکت فولاد زمین تا نشیند در دل خاک این نگین
شد روان از هر طرف پیر و جوان تا که زر سازند از این خاک گران
ما خلیج فارس را اندر کنار ساخته ایم با دست خود این افتخار
کارفرمایی در این کار را چه خوب بود با فولاد هرمزگان ، جنوب
ایریتک بود بانی این کاروکسب در رکابش پامیکو ، احداث ونصب
متین گستر ، فرایندطرح گستر انرژی گستر و فولاد گستر
که کار کوره کرد احداث عمران مثال کار پیغمبر سلیمان
دگر پارس نصب و نصب استراکچر فضا بشکافت ، زمین را داده است جر
که القاسی ببست اسکلت آن فدا شد چند تن از مردان ایشان
خدایا رحمتی کن روحشان را که دادند بهر ایران جانشان را
به انبارش بود تجهیز فرایند متریالش کند تجهیز یک بند
فراورش بساخت ریخته گری را که پایان داد کار زرگری را
دگر هم بامداد زنده رود است چنین کار ، یک بنای یاد بود است
بخش احیا گشته آماده چه زود کار آن فولاد پایا کرده بود
همی بودند بسی درگیر این کار که این صنعت بگیرد اینچنین بار
در آن دوران مدیرش بود خیاط به حق در کار خود استاد و خیاط
بعد او هم ، آقاجانی شد مدیر هم خدوم و عالم و مردی دبیر
مرد میدان است و او والا تبار عالم و دانا و بسیار برد بار
آن دو بهرامی و رحیمی نجات کار را بخشیده اند نظم و ثبات
با درایت کار می بردند جلو تا که محصول گردد امروزه درو
شد کریمی از برای امنیت ره گشای مجتمع با عافیت
او که بس دانا و هم با حشمت است بر صغیر و بر کبیر او رحمت است
بابایی مرد خوش اخلاق و نجیب اهل کار و کوشش است او بس عجیب
چون که او مسـول سیالات گشت هر کسی که مدعی بود مات گشت
فتحی کار کوره را کرده تیار هاشمی آورد آب تا پای کار
کرد توکل برق را اندر مدار بوعطیو ریخته گری را برقرار
زیدآبادی اگر مسؤل بر آهک شده نام او بر کار نیکی حک شده
آقا بزرگی سوی احیا گشته است خاک مرده باز احیا گشته است
ز باران پوی بیاموز کار و دانش کند هر کاری را وقت و زمانش
آنکه مسـؤل روابط بود هم او نام او معصومی است ، خلقش نکو
با همه بذل محبت می کند دم بدم میهمان دعوت می کند
دارد او ابراهیمی اندر کنار حل مشکل می کند در گیر و دار
آنکه دارد سابقه از عهد بوق نام حمید و شهرتش باشد وثوق
بود اداری را مدیری چون صبور کار او پیگیری و نظم امور
بعد او شخصی به غایت مهربان شد اداری را مدیر ، شاه جهان
موجب آسایش است و پرتلاش نام او ایمانی و آماده باش
این همه محصول کارکارگر است زحمت او حرف اول ، آخراست
با تشکر از همه ، برنا و پیر نامها یک یک نگویم ناگزیر
خیل دوستان بس زیاد است و کثیر گر نویسم می شود هنگامه دیر
عاقبت دی ماه سیصد و نود شد فزون خوشحالی ملت زحد
شرکت فولاد گردید افتتاح می درخشد در میان شب چو ماه
دیو بی کاری به خود پیچید ز درد پشت او بر خاک ایران بوسه کرد
با حمایت های سمیعی نژاد کارها پیش می رود همپای باد
دکتر ما لایق است و کاردان شاهدی دارم چو فولاد اصفهان
این یکی است از صدهزاران افتخار افتخار دولت خدمتگزار
آفرین بر همت تو ای جوان سرفراز کردی تو ایران در جهان
گر به تقوا ، علم و صنعت برسی تو به اوج عز و رفعت می رسی
تا جوانی قدر خود را تو بدان چونکه فرمود مولای متقیان
آنکه قدر خود ندانست در جهان عاقبت هلاک بگردد بی گمان
ای جوانان برومند وطن گوش دارید اینچنین زرین سخن
این سخن فرموده پیغمبر است رحمت و للعالمین و رهبر است
گر که علم اندر ثریا جا گرفت قوم ایرانی بدانجا پا گرفت
محمد نام من ، شهرت حق دوست سخن از مغز می گویم نه از پوست
فولادهرمزگان 2
به لطف آن خدای حی داور
شده آباد این میهن سراسر
میان آن همه ، فولاد بندر
نهادیم تاج فخر صنعتش سر
زاو آباد هزاران کوی و خانه
ز شادی سر دهم من این ترانه
خدایا شکر تو گویم فراوان
که مشغول به کارکردی جوانان
تو دادی همتی بر این جوانان
زبازوی خودشان می خورندنان
جوانم من جوانی سربلندم
که برنیروی خودمن تکیه کردم
به دستان خودم ساختم وطن را
اگرچه بعضی پوشیدیم کفن را
ولیکن عزت خود را نباختیم
چنین مردانه میهن راچه ساختیم
خدایا رونقی ده صنعت ما
به شکرانه بیافزای طاعت ما
بده برکت به کار کارخانه
بگردان رونقش را جاودانه
بسی از خانه ها آباد ز کارش
خدایا تو نگهدار از زوالش
آش فولادی
جمع گشتند گرد هم اهل خرد آش پزند وهریکی سهمی خورد
نذر کردند دیگشان باری گرفت دیگشان جوش آمدوجاری گرفت
سهم مظلومان و محرومان کنار می کنند کاری که گردد ماندگار
بود سرآشپز مردی آقاجانی نام از تبار مردمان نیک نام
موطنش خاک و دیار اصفهان شهر فرهنگ و هنر، نصف جهان
هر کسی را امر بر کاری نمود توصیه بر کار و همکاری نمود
زیدآبادی آهک برد و خاک هاشمی آورد به میدان آب پاک
بعد او دزفولی چون میراب گشت آب این چشمه زلال و ناب گشت
آقا بزرگی گندله را پاک نمود عاری از آلودگی و خاک نمود
بابایی هم می دمد از راه دور تا شود اکسیژنش هر لحظه جور
فتحی آرد هیزم از بهر تنور او نگه می دارد آتش را به زور
می کند لپهای خود را پر زباد می دمد زیر تنور چون گرد باد
بهرامی مردی صبور است وحلیم گشته او ناظر بر این دیگ حلیم
پاک نماید آش را ازسنگ و ریگ می زند هم تا نگیرد ته دیگ
دستیارانش ببین جان برکفند در میان آتش و دود و تفند
این توکل گشته در افکار غرق تا فرستد چند هزار ولتاژ برق
بود حراست را مدیری کاردرست با خود آورد امنیت روز نخست
نام امین و شهرتش بودی کریم هم امین است او و هم مردی کریم
بعد او آمد مدبر روی کار می کند احسنت او تدبیر کار
بازویی دارد قوی چون دست بین هم امین و هم متین و تیز بین
این میان کار حراست بود بیست دست هر یک تابلویی با آرم ایست
خلق را نهی کردی از ایجاد شر گه به نرمی گه با توپ و تشر
شوخی با این طیف دارد بس خطر می شوم خاموش برای حفظ سر
ایمنی هم پند می داد خلق را که بپوشید کفش و ایمن دلق را
نی گزارید پا درازتر از گلیم تا که از حولش نیفتید در حلیم
می چشد بهرامی یک قاشق زآش می دهد فرمان که برگیرید زجاهش
آش ما دیگر به بار و دم نشست حال رکورد کل مطبخها شکست
آش وکشک خاله است این آش ما موجب فخراست وهم شاد باش ما
جمع گشتندچندهزار در گرد دیگ تا بگیرند سهم خود از آش ، نیک
هر کسی که آش را مزمزه کرد گفت تا حال اینچنین آشی نخرد
آقاجانی گفت ای اهل خرد فکری باید کرد تا سودی دهد
باز شم اصفهانی کار کرد قالی فکرش به روی دار کرد
عاقبت فکری بیفتادش به سر قالب آرند و پزند کیکی مگر
چونکه درقالب بریختند سرد شد کیک مانصف سرخ ونصف هم زردشد
بوعطیوی چاقو آورد و برید هر که آمد مزه اش را می چشید
درنهایت کیک صاف و تخت شد نرمی از جانش برفت و سخت شد
عاقبت هم نام آن فولاد گشت نزد صنعت بهترین اولاد گشت
سهم هر کس را بدادند از فروش حق ببین و جام انصاف تو نیوش
از فروش کیک ما بس خانه ها گشته آباد ، ساخته شد و یرانه ها
نام محمد، شهرتم هست حق دوست هرچه داریم ، جمله از الطاف اوست
مسافر