آش فولادی
آش فولادی
جمع گشتند گرد هم اهل خرد آش پزند وهریکی سهمی خورد
نذر کردند دیگشان باری گرفت دیگشان جوش آمدوجاری گرفت
سهم مظلومان و محرومان کنار می کنند کاری که گردد ماندگار
بود سرآشپز مردی آقاجانی نام از تبار مردمان نیک نام
موطنش خاک و دیار اصفهان شهر فرهنگ و هنر، نصف جهان
هر کسی را امر بر کاری نمود توصیه بر کار و همکاری نمود
زیدآبادی آهک برد و خاک هاشمی آورد به میدان آب پاک
بعد او دزفولی چون میراب گشت آب این چشمه زلال و ناب گشت
آقا بزرگی گندله را پاک نمود عاری از آلودگی و خاک نمود
بابایی هم می دمد از راه دور تا شود اکسیژنش هر لحظه جور
فتحی آرد هیزم از بهر تنور او نگه می دارد آتش را به زور
می کند لپهای خود را پر زباد می دمد زیر تنور چون گرد باد
بهرامی مردی صبور است وحلیم گشته او ناظر بر این دیگ حلیم
پاک نماید آش را ازسنگ و ریگ می زند هم تا نگیرد ته دیگ
دستیارانش ببین جان برکفند در میان آتش و دود و تفند
این توکل گشته در افکار غرق تا فرستد چند هزار ولتاژ برق
بود حراست را مدیری کاردرست با خود آورد امنیت روز نخست
نام امین و شهرتش بودی کریم هم امین است او و هم مردی کریم
بعد او آمد مدبر روی کار می کند احسنت او تدبیر کار
بازویی دارد قوی چون دست بین هم امین و هم متین و تیز بین
این میان کار حراست بود بیست دست هر یک تابلویی با آرم ایست
خلق را نهی کردی از ایجاد شر گه به نرمی گه با توپ و تشر
شوخی با این طیف دارد بس خطر می شوم خاموش برای حفظ سر
ایمنی هم پند می داد خلق را که بپوشید کفش و ایمن دلق را
نی گزارید پا درازتر از گلیم تا که از حولش نیفتید در حلیم
می چشد بهرامی یک قاشق زآش می دهد فرمان که برگیرید زجاهش
آش ما دیگر به بار و دم نشست حال رکورد کل مطبخها شکست
آش وکشک خاله است این آش ما موجب فخراست وهم شاد باش ما
جمع گشتندچندهزار در گرد دیگ تا بگیرند سهم خود از آش ، نیک
هر کسی که آش را مزمزه کرد گفت تا حال اینچنین آشی نخرد
آقاجانی گفت ای اهل خرد فکری باید کرد تا سودی دهد
باز شم اصفهانی کار کرد قالی فکرش به روی دار کرد
عاقبت فکری بیفتادش به سر قالب آرند و پزند کیکی مگر
چونکه درقالب بریختند سرد شد کیک مانصف سرخ ونصف هم زردشد
بوعطیوی چاقو آورد و برید هر که آمد مزه اش را می چشید
درنهایت کیک صاف و تخت شد نرمی از جانش برفت و سخت شد
عاقبت هم نام آن فولاد گشت نزد صنعت بهترین اولاد گشت
سهم هر کس را بدادند از فروش حق ببین و جام انصاف تو نیوش
از فروش کیک ما بس خانه ها گشته آباد ، ساخته شد و یرانه ها
نام محمد، شهرتم هست حق دوست هرچه داریم ، جمله از الطاف اوست
مسافر
