ایمنی
ایمنی
به دست خود میانداز در بلایی تو جان خود، که هدیه خدایی
تو را داده یکی عقل و یکی هوش که خود را از بلا ایمن نمایی
ببند زانوی اشتر را و آنگه توکل کن به تقدیر الهی
همیشه حادثه ها در کمینند تو باید دور و بر را خوب بپایی
اگر خواهی که ایمن باشی در کار منه بی ایمنی پا را به جایی
به سر بگذار کلاهی محکم و سخت که شاید حادثه باشد هوایی
بکش دستکش به دستانت که هرگز چودست خود ، دگردستی نیابی
بزن عینک به چشمان قشنگت که از زیبایی دنیا نمانی
بزن ماسکی به هنگام تنفس که گیرند دود و خاک آرام جانی
برای حفظ پا کفشی به پا کن که بی پا تو نداری رد پایی
مشو غره به علم و فن خویشتن که پرداخت می کنی سنگین بهایی
که بیشتر آن کسان آسیب پذیرند که من ، من می کنند وخودگرایی
تو تنها نیستی در هر بلایی عزیزانند گرفتار نهایی
بیاد آور تو آن چشمان مشتاق که خشکیده به در تا که بیایی
شنو تواین سخن ازقول حق دوست اگر خواهی که حفظ جان نمایی
