جام سخن

گزیده سخن اندیشمندان و تراوشات ذهن من

جام سخن

گزیده سخن اندیشمندان و تراوشات ذهن من

زمین ما

زمین ما

سلام دوست من،آخرین باری که آسمان رادیدی کی بود؟نه امروزنمی خواهم درموردستاره هاوکهکشانها بنویسم بلکه برعکس همیشه که اززمین،آسمان رامی دیدیم امروزباهم برویم بالا وازآنجا زمین زیبای خودمان راببینیم،حال آماده باش دستها صاف،پاهاجفت،چشمهابسته وذهنت راکاملاآزادورهاکن،اکنون پاهایت داردآرام اززمین جدامی شودوتوآرام به سوی بالاحرکت می کنی نترس من باتوهستم وبارهااین مسیررارفتم.حال پایین رانگاه کن ،آدمها، حیوانات وگیاهان  ،همه وهمه مشغول زندگی خودهستندآنقدرمشغول که هیچ کس متوجه من وتونیست.اکنون ارتفاع ما خوب شده است،کوه ها رانگاه کن همانندمیخ ازسراسرزمین بیرون زده اندوآقیانوسهاراببین،هرچه بالاترمی رویم زمین پهن ماداردگردوگردترمی شودمثل یک توپ،گردوقلمبه، برویم بالاتر،کمی سرعتت رابیشترکن تاهرچه زودتربه ماه برسیم وتوقفی بکنیم وکمی خستگی درکنیم،ماه راببین چقدرزیباوبزرگه اما اززمین خیلی کوچکتره وازنزدیک فقط یک توپ خاکیه ،آرام آرام فرودبیاتابه سطح ماه برسیم،ببین همه اش کوه ودشت ودره،حتی یک برکه کوچولوهم آنجادیده نمی شه یاحتی یک درخت یاگل یاسبزه،همه جاخشک وبی آب وعلف،اشکالی نداردهرچه باشدازآن پایین خیلی زیبا به نظرمیرسدوزمین چه قشنگ می شه وچه کیفی میده شب مهتابی آنهم دونفری،بیا روی لبه این صخره بنشینیم ، پاهایمان راآویزان کنیم وزمین خودمان راتماشاکنیم.وای چقدردوره چرااینقدرکوچک شده،درست وسط میلیونهاستاره وسیاره قرارگرفته ،شده مثل یکی از همان ستاره هایی که ماازروی زمین می بینیم ولی فرقش این است که اونجا چقدر شلوغه واینجا هیچ کس نیست،فکرش رابکن اگه مانتونیم برگردیم اینجاازتنهایی دق می کنیم،فکرش رابکن اگرسایرآدمها نباشندزمین چقدروحشتناک می شه ،ای کاش سردمداران کشورها ازاینجاکره خاکی رامی دیدندتاشاید برسرآن جنگ برپانمی کردندودست ازظلم وکشتارملتهاوجاه طلبی هایشان برمی داشتند،ای کاش ثروتمندان عالم ودوستداران میزومنصب اینجابودندشایدزیردستان واطرافیان وهمسایگان وهمنوعان خودرابیشتردرک می کردند نه فکرنکنم بتوانندبیلیندویالااقل بفهمندزیرانه وقتش رادارند ونه فکرش را. اما تو،وقتی به زمین برگشتی اگربه پست مال ومنصبی دست پیداکردی یااصلادرهرموقعیتی که بودی،امروزرافراموش نکن،فراموش نکن زمینی که تودرآن زندگی می کنی اگرقشنگ وزیباست،اگربه توخوش می گذرداگراحساس خوبی داری ،به واسطه حضورانسانها وسایرموجودات درکنارتواست ولی چون آنهاهستندوحضوردارندتوقدرشان رانمی دانی،فراموش نکن زمینی که تودرآن زندگی می کنی یابرآن حکومت می کنی تنهایکی ازبی نهایت املاک خداونداست که چون نقطه ای درمیان میلیاردهاستاره وسیاره قرارگرفنه است و

الله هرلحظه تورامی بیند                                     مسافر

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد