پندسعدی:
* چرا گوید آن حرف درخفیه مرد که گرفاش گردد شودروی زرد
*چوخواهی که گویی نفس درنفس حلاوت نیابی ز گفتار کس
*کم آواز هرگز نیابی خجل جویی مشک بهترکه یک توده گل
*بهایم خموشند و گویا بشر زبان ، بسته بهتر که گویا به شر
*به نطق آدمی بهتراست ازدواب دواب از تو به ، گر نکویی ثواب
انتخابات است و آشوب است و جنگ لیک جنگی بی سلاح و بی تفنگ
هست باروتش بزاق و چای گرم وعده های بی عمل و چرب و نرم
خود سلاح باشد زبان تند و تیز هر زمان سویی بلغزد چرب و لیز
عکسها گردیده دیواری ماحول ستاد تیپی از مظلومیت ، تیپی غبغب پر زباد
هر چه باشد ، هر که باشد جان من تو به هر آب و به هر آتش مزن
بعد یک هفته که گردید این تنورگرم سرد آنکه بیشترمی زند جوش وی بگردد مردبد
جان من آرام باش وبرکسی تو نیش مزن هی نمک ازهرجهت برزخمهای ریش مزن
هان به هوش باش، وعدهاهستند سراب شعله آتش نسوزد جانت ازحول کباب
هرکه کمتر می دهد وعده وعید او نگه دار ، کو بود فال سعید
آن شنیدستی که اندرلای کوه
شهری باشد فی المثل کشتی نوح
پر تنوع باشد از صنع خدای
هم زکوه و دره و دشت وسرای
هم زسرسبزی و رودخانه و آب
مردمی نیکو و خرماهای ناب
برکه دارد،چشمه هایش هست زلال
هم وحوشش زیبا وخوش خط وخال
من عجب دارم زساختمان رَخ
سینه ای دارد ستبر و به چه رُخ
کرد گزین این شهر را رب جلیل
مرد مانش دوست داران خلیل
رویدر است که شهره استان بود
مهر آن هم در دل و در جان بود مسافر
سه گنجینه :
1.قلبی مهربان که درددیگران رادردخودبداند
2.دستی سخاوتمندکه هرگزازبخشش خسته نمی شود
3.تواضعی که فردراقادربه خدمت ویادگیری ازهرکس می سازد
پندسعدی برای صاحبان قدرت:
شنیدم که جمشید فرخ سرشت
به سرچشمه ای بر،به سنگی نوشت
براین چشمه چون ما بسی دم زدند
برفتند تا چشم بر هم زدند
گرفتند عالم به مردی و زور
ولیکن نبردند با خود به گور
*اگر می بترسی ز روز شمار
از آن کز تو ترسد خطا درگذار
مکن خیره بر زیر دستان ستم
که دستی است بالای دست توهم
*مروت نباشد بر افتاده زور
برد مرغ دون ، دانه از پیش مور
کسان برخورند از جوانی و بخت
که بر زیر دستان نگیرند سخت
*اگر زیر دستی درآمد ز پای
حذر کن ز نالیدنش برخدای