میهن آباد

بیا  ای  هموطن ،  بیدار  باشیم

بسازیم این وطن هوشیار باشیم

به  دستان   توانای   تو  و من

شود  آباد  این  میهن   سراسر

شود این خاک با دستان ما  زر

گلستان گردد این میهن سراسر

بیا  تا مرد و زن  همت  نماییم

سرود یک  دلی  با هم بخوانیم

بچرخانیم به همت چرخ صنعت

به شکرانه کنیم  رب را عبادت

                      مسافر

پندنامه

برای انسان کم ظرفیت اولین موفقیت آغازگستاخی است.

انسان نادان چون چیزی نداردبرای ترفیع خودازتخریب دیگران استفاده می کند.

بالاترین حماقت پرداختن به دنیا به قیمت رهاکردن آخرت است.

روی آوردن مردم به تو، تورادچارشگفتی نسازد، آنان همانندروزگارمی چرخندوتوراتازمانی می خواهندکه به مراد خود برسند.

سه نکته

سعدیا دی رفت وفرداهمچنان معلوم نیست           درمیان این وآن  فرصت  شما رامروز را

دردوستی میانه روباش،شایدیک روزهمان دوست ،دشمنت گردد،دردشمنی نیزمیانه روباش، شایدیک روزهمان دشمن باتودوست گردد.       

اگررشته افکارت ازدستت گریخت،گذشته دردناک وسروصدای آینده ای ترسناک رابه توبازمی گرداند. 

نقل ازکتاب غم مخور                                                                                                              

ته دیگ سوخته

ته دیگ سوخته:

چندروزپیش عده ای رادیدم که برگه به دست درصف عابربانک ایستاده انددرحالی که ازشدت دل دردبه خود می پیچند اینجانب قلم تیزپس ازبررسی متوجه شدم که این امرپس ازصدورقبض  برق شیوع پیداکرده است وتنها کسانی که ازمسکن اسکن(اسکناسهای بادآورده)استفاده نموده کمترآسیب پذیربوده اند،لذاباروبندیل خودرابستم وبرای تحقیق بیشترراهی بندرعباس شدم، درمنطقه خونسرخ ناگهان ابری سیاه و قیرگون درآسمان ظاهرشدو همه جاتاریک گشت و ماامیدوارکه عنقریب بارانی خواهدباریدوهمه خلق شادمان خواهند شداماتاسرمبارک راخم نمودیم وبیرون رانگریستیم , چشمتان نبیند روزبد,که آن ابرسیاه دودی بودکه ازدودکش نیروگاه برق به هوا می خواست ,اینجا بود که من دانستم یعنی کشف کردم که علت آن همه دل دردخلق الله این بوده است که ته دیگ توانیرگرفته است وداردمی سوزد واگرمسـولین فکری به حالش نکننددودش به چشم همه می رودوبادیدن طبیعت ومحیط زیست چشمهاودلهابسوزد وعنقریب است که بیماریهای قلبی هم باصدورقبض بعدی شایع شود.باتشکرازهمه زحمات بروبچه های گل اداره برق که  واقعا زحمت می کشند                                                                    مسافر

پندسعدی

پندسعدی:

* چرا گوید آن حرف درخفیه مرد         که  گرفاش  گردد شودروی زرد

*چوخواهی که گویی نفس درنفس        حلاوت    نیابی   ز   گفتار   کس

*کم    آواز    هرگز   نیابی   خجل        جویی مشک بهترکه یک توده گل

*بهایم    خموشند   و   گویا   بشر        زبان ،  بسته بهتر که گویا به شر

*به   نطق آدمی بهتراست ازدواب         دواب از  تو به ، گر نکویی ثواب